Op bezoek bij het hoofd van de surgical ward

Gisteren eerst gewerkt. Geassisteerd bij het inbrengen van infusen bij baby's. Dat was nog een hele opgave, want er was 1 baby die gedehydreerd was en dus erg moeilijk te prikken.
Daarna waren we uitgenodigd bij het hoofd thuis. Het bleek dus dat zij ook een bar bezitten. Dus zaten we daar.
Eerst een drankje en daarna ging er een emmer met water rond. Het was de bedoeling dat je je rechterhand ging wassen. Dus deden we dat.
Toen kwam de makreel. Super lekker! Heerlijke rooksmaak. Deze wordt met de hand gegeten. En dat is ook wel erg handig trouwens, want zo kun je de graten ook goed voelen.
De collega's eten het met Pepe, een hele scherpe sambal. Dit heb ik maar achterwege gelaten, om te voorkomen dat mijn maag in opstand komt.
Bij de collega's bleef er echt heel weinig van de vis over. Een paar graatjes. Ze eten zelfs de kop en staart op! Deze heb ik maar weggeven en de desbetreffende collega at het met liefde op. En ze kunnen overigens ook snel eten! Binnen no- time hadden ze de vis op!
En daarna werd er gedanst. Poeh, wat voelde ik me een hark naast al die swingende Afrikanen. Maar ontzettend leuk!
Een onwijs leuke ervaring!

Daarna gingen we door naar het volgende feestje. Joey een vrijwilliger gaf een afscheidsfeest. Met allerlei Afrikaanse gerechten, waar hij een paar mensen in de buurt voor heeft weten te strikken.
En daar zat me toch een Pepe in! Zelfs sister Louisa vond dat te veel in zat. En dat zegt al genoeg. Je proeft dan niks meer van het gerecht.
Morgen naar de full gospel Church. Ben benieuwd!